
W kraju triumfuje kolektywna nieświadomość i irracjonalizm.
W kraju triumfuje kolektywna nieświadomość i irracjonalizm.
Bestia, która pożera swój własny ogon, musi źle skończyć.
Najtrudniejsza rzecz w życiu to nauczyć się, które mosty przekraczać, a które palić...
Możesz ciągle kogoś tłumaczyć,
ciągle usprawiedliwiać, wybaczać.
Możesz przymykać oko na to, że
cię rani. Ale z czasem przychodzi
taki moment - jeden szczegół, który
sprawia, że już nie potrafisz. Coś
pęka, pojawia się złość, poczucie
żalu i krzywdy. Tak, przecież nigdy
nie liczyłaś na wzajemność, na
wdzięczność... A mimo wszystko
czujesz się zdradzona.
W naszym życiu nic nie jest na stałe. Na tym polega jego urok. Życie to chaos. Ale głęboko wierzę, że ludzie, którzy się obok nas pojawiają dzielą się na dwie kategorie. Czasami znajdujemy osobę, która będzie z nami na lata, a czasami zjawia się obok nas ktoś na chwilę. Na sezon. Jak kolekcja wiosna/lato, jesień/zima. Ktoś, kto jest z nami z określonego powodu. Ktoś, kto nas czegoś nauczy. O sobie albo o świecie. I siebie również. Ktoś, kto da nam dużo przyjemności. Obudzi w nas uczucia, które – wydawałoby się – dawno w nas przygasły. Ktoś, kto nas zmieni. A później po prostu odejdzie.
Konflikt tkwi nie w obiektywnej rzeczywistości, lecz w umysłach ludzi.
Śmierć czasem jest prosta, ale jej następstwa na ogół skomplikowane.
Stracony jest każdy dzień bez uśmiechu.
Tym samym mózgiem myśleć i wierzyć?
Lubię wszelkie drogi, bo nigdy nie wiadomo, co można znaleźć u ich kresu.
Domem Irlandczyka jest jego trumna.