Ludzie gromadzą obrazy, wydaje im się, że wchodzą w ich ...

 I zachwycić się choć przez chwilę innym, nieznanym mi jeszcze człowiekiem, odkryć w nim coś nowego, czego nikt inny nie zna, pozwolić się prowadzić uczuciom i emocjom, nie oceniać i nie szufladkować, nie krytykować i nie przerywać, milczeć i słuchać, co ma do powiedzenia, spojrzeć w oczy i wiedzieć, że tak, że Ty będziesz wiele znaczyła w moim życiu, będziesz znaczyła wszystko.

 Zrozumiałam, że niektóre osoby nigdy nie będą mnie szanować i doceniać. Nie ma znaczenia kim jestem, jaka jestem, co robię, jaką mam historię życia i co osiągnęłam. Zrozumiałam, że nie ma sensu niczego udowadniać ani tłumaczyć. Szczególnie ludziom, którzy uważają się za lepszych od innych, a tak naprawdę lepsze od innych mają jedynie mniemanie o sobie. (Aleksandra Steć)

 Człowiek prawdziwie wielki tak jest wielki, że musi się ugiąć przechodząc przez bramę śmierci.

 Bo utrata życia nie jest
wcale najgorszą rzeczą,
jaka może spotkać człowieka. Najgorsza jest utrata tego,
po co się żyje.

 Dla żywych nie może być miejsca na ucztach umarłych.

 A gdy spojrzysz iskrami twych oczu - szaleję!

 Nikogo nie nazywaj wielkim, dopóki nie umrze.

 Ludzie często wiedza więcej, niż im się wydaje, chociaż w zasadzie wiedzą mniej.

 Gdy nie ma gdzie zawrócić, trzeba iść na przód.

 Czas przeżywamy jako coś, co otrzymujemy i zarazem jako coś, co nam się odbiera.