Dobrze jest, jeśli życie i książki mają treść.

 I czemże jest życie? Nędznym okresem, który, swoją rolę odegrawszy, schował się za kulisy.

 Snobs i plebs. Pięć liter. I takie samo znaczenie.

 To dusza i poczucie własnej tożsamości ulegają rozpadowi na ulicy.

 Nie trzeba wcale dla sukcesu rezygnować z życia. Można mieś jedno i drugie.

 Ten, kto wybrałby zamiast kontaktów z innymi samotność, skazałby się na zacofanie.

 Nie jesteśmy tymi, którzy- towarzyszą nam droga przez życie, lecz tymi, którzy uwierzyli w naszą własną wartość. Powinniśmy więc zawsze szukać najlepszych w sobie, a nie tych, którzy nas otaczają.

 Agresja to w tej pracy mus. Ludzie nie kupują akcji, akcje się im sprzedaje.

 Nadzieja chlebem biednego.

 „Gdybym tylko mógł wziąć roczny urlop od wszystkiego, kupić przyczepę, podróżować z tobą po całym świecie, dobrze jeść, pić i tak spać z tobą przez wszystkie noce, a rankiem wstawać powoli, dojrzeć przez okno jakiś las, spacerować wokół jeziora, położyć się w trawie, zmrużyć oczy w słońcu; tylko rok, a potem byłbym gotów wrócić i już nie prosiłbym o nic więcej dla siebie. Nie mam żadnych pretensji do życia, tylko żeby czasami zwolniło ten ucisk na szyi. Żeby tylko pozwoliło trochę żyć.”

 Nie ma nic dziwniejszego i bardziej szalonego jak samo życie, a sztuka pisarska potrafi jedynie uchwycić
jego odbicie w zmętniałym,
matowym zwierciadle.