Życie każdego człowieka jest niezwykłe, lecz jednocześnie banalne i oczywiste.

 Ludzie gromadzą obrazy, wydaje im się, że wchodzą w ich posiadanie, i tylko to się liczy.

 Gram po to, żeby wygrać i nie zamierzam przegrywać tylko dlatego, że jestem kobietą.

 Żyjemy w czasach, kiedy mamy wszystko w nadmiarze, ale niczego tak naprawdę do końca. Ludzie są zagubieni, szukają swojego miejsca. Czasem wpadamy w pęd życia i zapominamy o najważniejszych rzeczach, o bliźnich, o chwili dla siebie.

 Myślę, że seksualność jest atrakcyjna tylko wtedy, gdy jest naturalna i spontaniczna.

 Dlaczego czasami tak trudno jest rozmawiać? Zamiast prośby o wyjaśnienie serwujemy chłodne spojrzenia. Zamiast żartu - milczenie. Potrzebujemy rozmowy jak dobrego jedzenia, a dobrowolnie wybieramy emocjonalna anoreksję. W środku wszystko krzyczy: mów do mnie! Obejmij mnie! Kochaj mnie! A jedyne co wychodzi z naszych ust, to słowa nie mające żadnego znaczenia.

 Nadzieja jest czymś pośrodku między skrzydłami a spadochronem.

 U schyłku życia człowiek ma to, co czuł idąc przez nie.

 Celibat jest znakiem wolności, która służy.

 Konflikt tkwi nie w obiektywnej rzeczywistości, lecz w umysłach ludzi.

 Kłopot z życiem polega na tym, że nie ma okazji go przećwiczyć i od razu robi się to na poważnie.