Lubię wszelkie drogi, bo nigdy nie wiadomo, co można znaleźć ...

 Im dłużej się żyje, tym ranek jakby wcześniej przychodzi z każdym rokiem.

 Najbardziej pragniemy tego, co nam umyka.

 Takich dwojga jak nas troje nie ma nawet jednego.

 Miała siedemnaście lat i usta pełne życia.

 Teraz, gdy możemy już pisać to, co myślimy, po co rozmawiać?

 Nie ma nic dziwniejszego i bardziej szalonego jak samo życie, a sztuka pisarska potrafi jedynie uchwycić
jego odbicie w zmętniałym,
matowym zwierciadle.

 (…) kiedy młodzi chorują, a starzy mają się dobrze, to nie jest normalna sytuacja.

 Chleb otwiera każde usta.

 Wesołe jest życie staruszka.

 Świata nie da się ogarnąć, a życie to nieustanna improwizacja, taniec na linie, surfowanie na grzbietach okoliczności.