Życie, które łatwo jest zepsuć, a naprawić tak trudno.

 Śmiech, który może znaczyć wszystko albo nic.

 Najtrudniej jest
wybaczyć samemu sobie.

 Czas spieszy, goi, dzieli.

 Maski się zmieniają, ale twarze pod maskami pozostają te same.

 To istny cud - dziecko, nasze własne, lecz zarazem dziwnie obce.

 Przeszłość ma wpływ na wszystkich, ale to od nas zależy, czy pozwolimy jej dyktować, co mamy robić.

 Nie było potrzeby patrzeć życiu w oczy. Wystarczyło je czuć.

 Ktoś nie śpi, żeby spać mógł ktoś. To są zwyczajne dzieje.

 Bóg dał nam życie, ale rządzi światem diabeł.

 Jestem jak matka natura, nie znoszę pustki.