Co mi dał rozum? Wiedzę, jak bardzo rozum jest bezsilny.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.

 Życie jest na tyle krótkie, że nie warto go spędzać marząc o szczęściu. Szczęście to nie cel, lecz sposób podróży. To, co robisz każdego dnia, decyduje o jakości Twojego życia.

 Nikt nie przechodzi przez życie bez bólu - tego jestem pewien. Ceną za radość jest smutek. Ceną za posiadanie jest utrata. Można narzekać, lamentować i odgrywać rolę ofiary - i wielu tak robi - ale tak po prostu już jest.

 Każdy ma prawo wierzyć, że skrywa jakiś sekret.

 Jak skryć się przed czymś, co nie znika.

 Masz ten swój cel i wal śmiało, na przekór, a na pewno dojdziesz.

 Też bym chciał, żeby ktoś kiedyś tak niecierpliwie na mnie czekał, że z tej wielkiej tęsknoty aż nie mógłby usnąć.

 Każdy z nas będzie odpowiadał przed sądem wieczności za to,jak wypełnił swe bardzo ziemskie zadanie i powołanie.

 Ale przecież tylko przegrani muszą być wyrozumiali...

 W podróży do obranego celu szczególnie ważne jest baczne obserwowanie drogi.