Tak naprawdę jednak prawdziwą walką jest pisanie.

 Poranek jakby oklapł i postanowił trwać kilka lat.

 Trzeba być szalonym, by nie myśleć o wieczności. Każdej chwili można przekroczyć jej próg.

 Dla mnie są Ściany Płaczu tam, gdzie rozstrzeliwano ludzi.

 Lekcja pierwsza: to uczucie jest kompletnie irracjonalne i nie istnieje gwarancja odwzajemnienia.

 Czasami chciałbym znać istotę nocnych
myśli. Są bardzo pokrewne snom. Raz
mogę nimi kierować, a znowu kiedy indziej
robią, co chcą, i gnają przeze mnie jak silne, nieokiełznane konie.

 Kłamstwa nie przynoszą nic dobrego i tylko pozbawiają sił.

 To straszne pozbawić człowieka złudzeń, w które zabłądzą daleko.

 Czujemy się wolni, ponieważ brakuje nam bardzo języka, by wyartykułować nasze zniewolenie.

 W życiu zawsze tak jest. Dobre rzeczy mają zawsze swoją złą stronkę, a złe dobrą.

 Nauka o cierpieniu głoszona przez Buddę jest uniwersalną prawdą.