Nigdy jednak nie można poznać ludzi patrząc na ich powierzchowność.

 Życie jest próbą spektaklu, który nigdy się nie odbędzie.

 Nie wiem, czy jest gdzieś limit cierpień przypadający na jednego człowieka. Podobno dostajemy ich tyle ile jesteśmy w stanie udźwignąć.

 Ci, którzy śpią na ziemi, nigdy nie spadną z łóżka.

 Brak zrozumienia i brak troski to dwie różne rzeczy.

 Teraźniejszość, choć jest owocem przeszłości, a nosi w sobie przyszłość, jest jednak zawsze w wieczności - zawsze w wieczności, jako punkt przecięcia się czasu i ponadczasowości wiary i przy całkowitej wolności zarówno w stosunku do przeszłości jak i do przyszłości.

 Mężczyzną nie można rządzić, jeśli się zaspakaja jego zmysły.

 Książki są zbyt niewinne by je wyrzucać przez okno.

 Trzeba umieć patrzeć sercem, wtedy zobaczysz nawet to, co jest niewidoczne dla oczu.

 Potrzeba jest bodźcem myśli, myśl podnieca do czynu.

 Czasami musimy przestać analizować przeszłość, przestać planować przyszłość, przestać zastanawiać się co tak naprawdę czujemy, przestać decydować rozumem co chce czuć serce. czasem musimy po prostu powiedzieć sobie “niech się dzieje co chce” i iść dalej.