
Utemperowane ego – być może tym właśnie jest zdrowie psychiczne.
Utemperowane ego – być może tym właśnie jest zdrowie psychiczne.
Czasem przychodzi taki moment w życiu że trzeba zrezygnować, zapomnieć, pójść na przód i nieważne jak cholernie by Ci zależało, jak trudne by to było po prostu trzeba odejść.
Czasem ciemność mieszka w nas i czasem wygrywa.
- Młoda damo, czy mogę służyć chusteczką. Pani płacze.
- Och, rzeczywiście. Widzi pan, a ja myślałam, że się śmieję. Jak bardzo można się pomylić.
Lepiej jest szukać pięknych słów,niźli zadawać śmierć.
Każdy człowiek musi dojść do wszystkiego sam. Nawet jeśli inny dał mu to na tacy, to nie jest to, to samo. Nawet jeśli inny człowiek dał mu tego początkowego kopa, to później musi sam to wszystko kontynuować, rozbudowywać. Inaczej to jest martwe.
Czy ujmiemy w ręce świat niespławiony w krwi aż do krańca?
Przyszliśmy na świat aby współżyć,a więc przyszliśmy na świat,aby się sobie wzajemnie podobać.
On się bawił, ona stała.
On zrozumiał, ona zapomniała.
Jej głowa była otulona papierosowym dymem, a dusza pijana i obciążona balastem.
Los jednak działa według sobie tylko znanych prawideł.