Utemperowane ego – być może tym właśnie jest zdrowie psychiczne.

 W każdym stuleciu jest pięć lat dostatku, po czym wszystko się wali...

 W życiu jest tak, że czasami musisz się zderzyć ze ścianą. Musisz nabić sobie potwornego guza. I wtedy ktoś, prawdopodobnie, jebnie cię jeszcze prosto w brzuch. Wówczas sobie przypomnisz, jak fantastycznie jest mieć płuca. Jak cudowny jest każdy bezproblemowy oddech. Jak cudowny jest krzyk.
A później? Później musisz wstać, oprzytomnieć i rozwalić tę ścianę, albo ją obejść.
Wstań, więc. Ja próbuję.

 Życie, życie jest nowelą…

 Czy ty nie czytałaś o kulturze arabskiej, zwyczajach, historii, tradycji?
Nauczyłaś się paru słów i uważasz, że to wystarczy, aby brać sobie za męża Araba?

 Kiedy się patrzy na te dorastające dzieci, człowiek czuje, jak się starzeje.

 Sądzę, że prawdziwe życie pisarza zawiera się w jego dziełach.

 Może od umierających należy uczyć się życia?

 Moje życie. Kotlet z białka i kosmicznego pyłu.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać. Aby cieszyć się życiem, nie możemy stać w miejscu, musimy doznawać nowych wrażeń, przeżywać radości, smutki, poddawać się emocjom, a nie blokować je z obawy przed bólem.

 Często ogranicza nas właśnie wiara we własne ograniczenia.