Przyzwyczajony do niezdradzania się z moim wnętrzem, drętwiałem z chytrością wariata.

 On mnie nie kocha, nie tak jak ty, to co innego, to milion razy większe.

 Kochał najbardziej wtedy, kiedy krzywdził.

 (...) a tego, co ja czuję, nie puszczą w radiu, bo smutni ludzie nigdzie nie pasują.

 Wszyscy ludzie oddzielają mnie od ludzi.

 Dobrzy ludzie ostrzegają, żeby uważać na marzenia, bo jeszcze się spełnią.

 Jak pięknie to było przedstawić się najpierw i tak dopiero dać się poznać.

 Nie zajmuj się problemem, tylko rozwiązaniem.

 Mama zawsze w głębi duszy uważała, że wiersz bez rymu nie jest wierszem.

 Najgorsza jest walka pomiędzy tym, co wiesz, a tym co czujesz.