Jawa różni się od snu natężeniem myśli.

 Nic tak nie uszlachetnia jak sentyment rodzinnej jedności.

 Śmierć jest snem bez snów.

 On złamał mi serce.
Ty złamałeś mi tylko życie.

 Życie nie jest problemem do rozwiązania, lecz rzeczywistością do doświadczenia. Oznacza to, że każda chwila, którą przeżywamy, jest niepowtarzalna i wartościowa. Nie wolno nam marnować czasu na szukanie ideałów, które nie istnieją.

 Miarą skarbu jest jego wartość w potrzebie.

 Mam siłę tylko wtedy, kiedy czuję się bezpieczna.

 Ofiara jest umiejętnością życia: kto nie umie się poświęcać, nie umie żyć. Ofiara z życia obecnego, częściowego i przemijającego jest warunkiem koniecznym życia pełnego i wiecznego.

 Życie jest snem.

 Życie to nie jest wcale coś drzewiastego, z korzeniami w ziemi, tylko coś płynącego, fala po fali, a między falami chwile pokoju. Jest tylko teraz, tylko „teraz” jest życiem, tylko teraz ma wartość i jest ważne, bo tylko „teraz” możemy coś zrobić, a nie „wtedy”, gdy byliśmy młodzi, lub „kiedyś”, gdy będziemy starzy, bo „wtedy” i „kiedyś” to są tylko sny.

 Myśleć inaczej to odrzucić wszystko, czego się nauczyli, wszystko, czym są.