Nawet nicość jest cząstką Czegoś.

 Przypadek to tylko ogniwo w łańcuchu konieczności.

 Tak naprawdę jednak prawdziwą walką jest pisanie.

 Nigdy nie jest za późno na szczerość.

 Nie wiem, jak mam wracać do życia, w którym dzieję się tylko ja.

 Za każdym razem, kiedy spotykamy kogoś nowego, otwiera on przed nami nowe drzwi.

 Okoliczności nie powinny zmieniać zasad.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.

 Musi być ktoś, kogo nie znam, ale kto zawładnął Mną, moim życiem, śmiercią, tą kartką.

 Nie ma złych zakrętów. Tylko ścieżki, o których nie wiedzieliśmy, że są nam przeznaczone.

 Może w innym czasie, innym miejscu, z innym bagażem doświadczeń, ewentualnie w innej rzeczywistości, znowu się spotkamy i przeżyjemy razem życie, które dzisiaj nas przerosło.