A ja stoję i zastanawiam się dlaczego, gdzie, co.

 Człowiek zmuszony jest żyć w kłamstwie, ale może być do tego zmuszony jedynie dlatego, że zdolny jest tak żyć. Nie tylko więc system wyobcowuje człowieka, ale wyobcowany człowiek wspiera zarazem ten system jako swój mimowolny projekt. Jako upadły obraz swego własnego upadku. Jako dokument tego, że sam zawiódł.

 Wróg, którego nie widać, zawsze wydaje się najbardziej przerażający.

 Miałem zamęt w głowie, ale nie w sercu. Powinienem był słuchać serca.

 [...] strach to bardzo równomierne i intensywne ćwiczenie.

 Moralność nie jest niczym innym niż uznaniem istnienia jakiejś zasady.

 Największa przyjemność to przyjemność nie zrealizowana.

 A ludzie rzekną, że nieba szaleją,A nieba rzekną: że przyszedł dzień Wiary.

 Ten, kto skacze do nieba, może upaść, to prawda. Ale może też poszybować w górę.

 To jedna z uniwersalnych prawd:

cokolwiek by się działo, życie toczy się dalej.

 Wszystko, co dobre, przychodzi w swojej porze.