Konflikt tkwi nie w obiektywnej rzeczywistości, lecz w umysłach ludzi.

 Każdy idzie swoją drogą, każdy ma tu swoje ego, każdy marzy o czym marzy i nikomu nic do tego.

 Talizmanem jest coś, nad czym dokonano aktu woli, żeby przystosować go do jakiegoś celu.

 Nieszczęśliwi z cierpień drugich odnoszą pociechę.

 Skąd to się bierze, że chociaż duch jest ochoczy, ciało jest mdłe?

 Człowiek zasługuje na to, czego pragnie tylko wtedy, gdy pomaga innym osiągnąć to, czego pragną.

 Stawianie własnego zaślepienia wyżej od prawdy jest cechą umysłowości niewolników. Kiedy umysły nasze
są wolne, czujemy się zagubieni.
Do rozruszania naszej zamierającej żywotności potrzebujemy albo jakiejś mrzonki, albo czyjejś władzy, albo sankcji mędrców. Musimy zdać sobie sprawę, że póki bronimy się przed prawdą i szukamy jakichś hipnotycznych bodźców, póty nie jesteśmy zdolni rządzić się sami.

 Jak będziemy szczęśliwsi, będziemy się kłócić,Ale teraz domowe odłóżcie niesnaski,Odrzućcie podejźrzane nieprzyjaznych łaski,A dobra powszechnego tchnąc jedynie duchem,Jednomyślnej przyjaźni wiążcie się łańcuchem.

 Wszyscy ludzie oddzielają mnie od ludzi.

 [...] jak się ratuje jedno istnienie, to tak, jakby się ratowało świat!!!

 Dobra żona głowy mężowej korona.