Bylibyśmy niejako martwi, gdybyśmy już nie mieli o czym marzyć.

 Jak się sądzi człowieka: wielkością bohaterstwa czy rozmiarem klęski?

 Jesteś kaleką dlatego, że nie ma w tobie dziecka.

 Płomień gniewu opada, powoli przygasa.
Rany się goją. Kiedy jednak pozwalasz,
żeby tak się stało, umiera też część twojej duszy.

 Przyjaźń nie tylko potrafi ożywić
naszą duszę, ale również i życie.

 Jeśli bohaterstwo śmierci jest do zupełności cnót narodowych potrzebne, to już je posiadamy. Teraz trzeba postarać się o inne, mniej poetyczne, ale korzystniejsze: o bohaterstwo umiejętnego życia.

 Lepiej coś robić, niż siedzieć, czekać i myśleć o głupstwach.

 Życie to seria spotkań z ludźmi. Z jednymi spotykasz się czasem, z innymi – raz na całe życie. Mimo to każde spotkanie jest jedną złotą kropką na drodze życia

 Historia świata nie jest niczym innym jak biografią wielkich ludzi.

 Szansa była niewielka. Ale większej nie mieliśmy.

 Pamiętaj zawsze o tym – uczucia istnieją po to, by się nimi dzielić.