Większe było nie tylko lepsze. Było też pełne chwały.

 Ktoś wyjął mnie znikąd i wrzucił nigdzie.

 Życie to dochodzenie różnymi drogami do niczego.

 Nie wymażę nic z mojego życia. Każda rzecz, nawet najmniejsza doprowadziła mnie do tego, kim jestem teraz. Rzeczy piękne nauczyły mnie kochać życie. Rzeczy złe nauczyły mnie jak żyć.

 Szczęście jest widokiem życia, a próżność jego sprężyna, życie jest ofiara śmierci, śmierć celem życia.

 Polubiłam czytać - mówię. - Nawet bardzo polubiłam. Książki są lepsze od gazet.

 Co do szczęścia to ma ono tylko tę użyteczność, że czyni możliwym nieszczęście.

 Często pozwalamy sobie na przejmowanie się drobiazgami, które zasługują jedynie na lekceważenie i zapomnienie. Jesteśmy oto na tej ziemi. Mamy do przeżycia zaledwie kilka dziesięcioleci, a tracimy bezpowrotnie wiele godzin na rozmyślanie o smutkach, o których za kilka lat zapomnimy i my, i wszyscy inni. A więc nie, poświęcajmy czas na działania i odczucia warte chwili, na wielkie myśli, prawdziwe uczucia i trwałe przedsięwzięcia. Bo "życie jest zbyt krótkie, aby było małe".

 Ale przecież my pamiętamy. A po nas pamiętać będą kolejne pokolenia.

 (...) człowiek zakochany jest najpiękniejszą osobą na świecie.

 Metoda małych kroczków.
Tak to się robi. Tak zaczynają
się wielkie zmiany.