
Bestia, która pożera swój własny ogon, musi źle skończyć.
Bestia, która pożera swój własny ogon, musi źle skończyć.
Miło jest wtedy, gdy nie trzeba z kimś rozmawiać, by dobrze się czuć w jego towarzystwie.
Istnieją cierpienia, których kielich trzeba wypić do dna.
Chcesz się żenić? Winszuję, ale nie zazdroszczę.
To jest najważniejsza rzecz w życiu ludzkim – mieć swój azyl, swoje współrzędne geograficzne, w których chce się żyć i być z kimś.
W pokoju aż gęsto było od duchów przeszłości.
Przyzwyczajenie drugą naturą. Tak jak kłamstwo.
Różańca się nie odmawia, Różańcem się żyje...
Cóż za smutna epoka, w której łatwiej jest rozbić atom, niż zniszczyć przesąd.
Nie ma ważniejszego zadania na świecie, jak bycie miłym i pełnym uroku. Krzewić radość dokoła siebie, promieniować szczęściem wokół, rozlewać jasność na ciemnych drogach życia... Czyż nie jest to wyświadczaniem innym największej przysługi?
O wiele łatwiej przywyknąć do bogactwa, niż będąc bogaczem, pogodzić się z biedą.