Sen i śmierć są jak brat i siostra.

 Wszystko tak szybko przemija i nim się spostrzeżemy, dobiliśmy już do kresu życia.

 Dzieląc za życia, złączmy ich po zgonie.

 Skoro i tak skaczę w piekle, to mogę po drodze zaszaleć

 Kochał najbardziej wtedy, kiedy krzywdził.

 Nicka uderzył latający toster.

 W tej strefie nie dojrzewają ani pewnego gatunku rośliny, ani pewnego gatunku ludzie...

 Nie można wymazać ani zmienić historii. To byłoby równoznaczne z zabiciem samego siebie.

 Życie było walką. Przecież zawsze tak było, zmieniali się tylko przeciwnicy i miejsce walki.

 Jak się sądzi człowieka: wielkością bohaterstwa czy rozmiarem klęski?

 Bez przyjaciół życie staje się nijakie.