Najważniejsze w życiu, to nauczyć się, jak upadać.

 Rzeka nie może płynąć w dwóch kierunkach jednocześnie, chyba że chce się stać legendą o rzece.

 Jak strumienie i rośliny, dusze także potrzebują
deszczu, ale deszczu innego rodzaju: nadziei,
wiary, sensu istnienia. Gdy tego brak, wszystko
w duszy umiera, choć ciało nadal funkcjonuje.
Można wtedy powiedzieć:
„W tym ciele żył kiedyś człowiek”.

 Życie to nie jest posiadanie dobrej karty, ale dobrze grać posiadającą złą kartę. Wszystko wraca do punktu wyjścia, a więc właściwie wszystko jest bez znaczenia.

 Najtrudniej jest
wybaczyć samemu sobie.

 Korupcja to styl życia. Podobnie jak nędza.

 Życie nauczyło mnie nie tracić nadziei, ale też się do niej zbytnio
nie przywiązywać. Jest okrutna i próżna, wolna od skrupułów.

 Nasze marzenia nie potrzebują latawców by wzbić się w niebo.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.

 Talizmanem jest coś, nad czym dokonano aktu woli, żeby przystosować go do jakiegoś celu.

 Ludzie ze skazą są niebezpieczni. Wiedzą, że potrafią przetrwać.