Za dużo chcemy ogarnąć rozumem. Powinniśmy pamiętać o sercu.

 Kto ratuje jedno życie, ten jakby ratował cały świat.

 Wbrew potocznemu mniemaniu cierpienia przywiązują nas, przygważdżają do życia: są to nasze cierpienia, pochlebia nam możność ich wytrzymywania, zaświadczają one o naszym statusie bytów, nie zaś widm. A tak gwałtowna jest duma z cierpienia, że przewyższa ją tylko duma z cierpień już doznanych.

 Chętnie wezmę winę na siebie, jeśli tylko zdołamy ją oddać przeszłości.

 Za dużo myślę przed snem
Zbyt często o rozmowach, które zapewne się nigdy nie odbędą. Zbyt często o zdarzeniach, które pewnie nigdy nie będą miały miejsca. Zbyt często o miejscach, które przywołują wspomnienia.

 Czasem ciemność mieszka w nas i czasem wygrywa.

 Gdyby ludzie robili tylko to, co wyglądało na możliwe, do dzisiaj siedzieliby w jaskiniach.

 Życia wystarcza zaledwie na tyle, by musnąć powierzchnię doświadczenia.

 Dokładnie tak postępowała przez całe życie zawsze szukała łatwizny, albo zadowalała się tym, co było w zasięgu jej ręki.

 Różnica między wielbłądem i człowiekiem – wielbłąd może pracować przez tydzień nie pijąc; człowiek może przez tydzień pić nie pracując.

 Nawet stojąc w miejscu,
można zabłądzić.