Często popularność człowieka za życia objawia się po jego śmierci.

 Jak niewiele potrzeba, aby z ratownika stać się ratowanym.

 Nie idź tam, gdzie prowadzi Cię ścieżka. Idź tam, gdzie nie ma ścieżki i zostaw swój ślad. Takie jest prawdziwe życie.

 Najlepiej, nie planuj nic. Nie przewiduj tysiąca możliwości, opcji. Daruj sobie myślenie o tym, co będzie. Bo wiesz co? Od życia i tak dostaniesz akurat to, czego kompletnie się nie spodziewasz.

 A McMurphy pokłada się ze śmiechu. Śmieje się, ze wszystkiego. Bo wie, że trzeba się śmiać ze wszystkiego, co boli, aby zachować równowagę
i nie dać się zwariować. Wie, że nie ma nic bez bólu; nie pozwala,
by zawarty w tym komizm został przysłonięty przez ból, tak samo jak nigdy by nie pozwolił,
żeby ból został przysłonięty
przez komizm.

 W ostatecznym rozrachunku motywy się nie liczą, czyż nie? Tylko rezultaty.

 Myślę, że tak naprawdę nigdy jeszcze nie żyłem w czasie teraźniejszym.

 Jemy, aby żyć, nie żyjemy, aby jeść.

 Tylko życie poświęcone innym warte jest przeżycia.

 Tylko ten nie popełnia błędów,kto nic nie robi.

 Pasterze to naród obłąkany.