Każdy z nas jest miłością czyjegoś życia.

 Tyle rzeczy robimy, żeby nie patrzeć w stronę śmierci.

 Wszelka niedorzeczność znajdzie swego mecenasa wśród filozofów.

 Lubię ludzi, ale nie wszystkich. Wiele wybaczam, ale nie wszystko. Szybko zapominam, ale nie zawsze. Ci, których lubię już o tym wiedzą. Ci, których nie lubię to zauważą. Dla prawdziwych przyjaciół mogę przejść przez piekło. Wrogom jednak wskaże tam dyskretnie drogę.

 Poezja kłamie, choć ładnie to czyni.

 Zdaje mi się, że właśnie niesprawiedliwi śpią dobrze, bo się niczym nie przejmują, a sprawiedliwi nie mogą zmrużyć oka i wszystko strasznie przeżywają. Inaczej nie byliby sprawiedliwi.

 Znika jak cień, którego nigdy nie było.

 Nie płacz, że skończyło się, uśmiechnij się, że mogło się wydarzyć. Chociaż wszystko jest przemijające, niektóre rzeczy pozostają w nas na zawsze.

 Raz na jakiś czas w naszym życiu pojawiają się ludzie, po których sprzątamy latami...

 Plotki, nawet prawdziwe, są jak płomienie: odetnij dostęp tlenu a zamigocą i zgasną.

 Mówią mi: Ty nie masz problemów, Ty
niczym się nie martwisz. Masz wszystko
co chcesz, zawsze chodzisz uśmiechnięty.
Tak wiem umiem dobrze grać...