Każdy z nas jest miłością czyjegoś życia.

 Ktoś, kto przyjmuje cudze dobro, sprzedaje własną wolę.

 Niezręczne sytuacje uwalniają pokłady głupoty.

 Im bardziej ktoś cię kocha, tym celniej uderza.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.

 Ćwiczę bycie miłym,
a nie stawianie na swoim.

 Nikt nie jest zobowiązany do rzeczy niemożliwych.

 Kto niszcząc siebie goni na ustroń i zbutwiałe serce zanosi do popiołów, temu, na pewno, na końcu nie przyszła godzina, lecz kres życia i samotności.

 Teraz w wieku 70 lat, gdybym mogła dać sobie młodszej pewną radę to brzmiałaby tak: używaj zwrotu "pierdol się" znacznie częściej.

 Nie ganiaj za ludźmi, bądź sobą, rób swoje i pracuj ciężko. Odpowiedni ludzie, ci którzy pasują do twojego życia, pojawią się sami i zostaną.

 Życie to nie koń, batem go nie popędzisz.