Jednak natura ludzka jest niezbadana i pełna niespodzianek.

 Czy dostałaś kiedyś
wszystko, czego pragnęłaś? I wtedy zrozumiałaś, że nie o to ci chodziło?

 Bez cierpienia nie rozumie się szczęścia.

 Izoldo, przyjaciółko moja, i ty, Tristanie, otoście wypili śmierć własną.

 Zawsze powtarzał, że ludzie zachowują się tak, jakby byli nieśmiertelni, i to było ich zgubą.

 Każdy ma swoje ciernie, głęboko w sobie, jak kości.

 Ilję w całym tym bałaganie najbardziej interesował sam bałagan.

 Dlatego najgorsze, co możemy zrobić, to nieustannie pytać, czy jesteśmy szczęśliwi, bo to spojrzenie na siebie nieuchronnie prowadzi do niezadowolenia. Każdy moment z życia jest jak obrazek, który trzeba malować, a nie tylko jak problem, który trzeba rozwiązać.

 Twoja monotematyczność świadczy o gigantycznej miałkości twojego intelektu.

 Najtrudniej w życiu patrzeć jest w oczy ukochanej osoby i widzieć pustkę. Zupełne nic. Obojętność, zero tęsknoty. Najtrudniej czuć, że się ją kocha całą sobą i wiedzieć, że bez niej nie można żyć ale ona bez ciebie jest szczęśliwa. Najtrudniej kochać bez wzajemności.

 (…) najbardziej kochamy tych ludzi, te sprawy i te rzeczy, od których bieg życia każe nam odchodzić – nieraz na zawsze.