
Płacz trochę pomaga -dopóki się płacze. Ale w końcu, wcześniej ...
Płacz trochę pomaga -dopóki się płacze. Ale w końcu, wcześniej czy później, trzeba przestać płakać, a wtedy trzeba się zdecydować, co robić dalej.
Ogarnięci chorobą nie umieją liczyć. Nałóg trzyma ich w garści.
Drzewa bywają piękniejsze od ludzi. I często mają ludzką duszę.
Żyje się jedynie po to, żeby być gotowym na długie leżenie w grobie.
Życie to ciągłe przechodzenie z wolnego pokoju do pokoju, gdzie zawsze czeka na nas coś czym musimy się zająć.
Przyzwyczajenie ujawnia swoje szaleństwo w najbardziej niestosownych momentach
Idź wyprostowany wśród tych co na kolanach ,
wśród odwróconych plecami i obalonych w proch
Nie pamiętamy snu, ale sen pamięta nas.
Stań się kimś, kto może przyjąć życie takim, jakim jest, a nie takim, jak chciałbyś, żeby było. Nawet gdy przychodzi ból, nie bój się go; stój twarzą w twarz z rzeczywistością, taką, jaka jest.
Najważniejsze rzeczy niekiedy odkrywa się długo i powoli, ale są tego warte.
Podkreślała, że fotografia jest ze swej istoty dosłowna, literalna i faktualna.