Płacz trochę pomaga -dopóki się płacze. Ale w końcu, wcześniej ...
Płacz trochę pomaga -dopóki się płacze. Ale w końcu, wcześniej czy później, trzeba przestać płakać, a wtedy trzeba się zdecydować, co robić dalej.
Udostępnij:
Inspiracje:
Umarł przywalony resztkami feudalizmu.
Stracony jest każdy dzień bez uśmiechu.
Kłamstwo jest złym nawykiem człowieka
i jest ono stale na ustach ludzi źle wychowanych
Miał być jak wieczność, przeminął nim nadeszło lato.
Są dni, gdy chciałabym przeżyć życie wstecz, tak jak cofa się taśmę.
Życie to nie jest coś, czego doświadczamy. Życie jest tym, co osiągamy. I nigdy nie jest za późno na odkrycie nowych planów czy nowych marzeń.
Dobro większości wymaga ofiar.
Zwykle, zanim życie wręczy nam swoje najwspanialsze prezenty, owija je starannie w największe przeciwności losu.
To, co wiemy, można porównać do zapałki płonącej w mrokach wieczności.
Idź przez życie z podniesionym czołem, a nie z zadartym nosem.