Tak i swawola niewoli jest matką.

 Nędza łamie ludzkie charaktery - nie sposób sprawić, by pusty worek stał prosto.

 Wielu chce żyć i nie starzeć się, a w rzeczywistości starzeją się i nie żyją.

 Życie składa się z tysięcy drobnych cząsteczek, różnych dźwięków, które razem tworzą harmonijną melodię. Wszystko zależy od tego, jak nauczymy się grać na tym niezwykłym instrumencie.

 Ze śmiercią można żartować, ale nie z życiem. Niech żyje!

 Nie ścigaj człowieka, który postanowił od Ciebie odejść. Nie proś, żeby został. Nie błagaj o litość. On pojawił się w Twoim życiu tylko po to, żeby obudzić w Tobie to, co było uśpione. Muzykę, z której nie zdawałeś sobie sprawy. Jego misja jest zakończona. Podziękuj mu i pozwól odejść. On miał tylko poruszyć strunę. Teraz Ty musisz nauczyć się na niej grać...

 Jak wielkie przestrzenie dzielą nas samych w sobie.

 Człowiek może wytrzymać tydzień bez picia, dwa tygodnie bez jedzenia,
całe lata bez dachu nad głową,
ale nie może znieść samotności.
To najgorsza udręka, najcięższa tortura.

 Jeśli ktoś zbyt długo żyje w miejscu doskonałym, zaczyna się nudzić.

 Mniej czasu dzieli nas od zagłady świata niż od minionej chwili, którą właśnie przeżyliśmy, bo ją straciliśmy już na zawsze

 Bo śnię, a w snach widzę gwiazdy.