Każda zmiana potrzebuje trochę samotności.

 Musimy żyć. Żyć tak, by później nikogo nie musieć prosić o wybaczenie.

 Czas to grząskie błocko. Przecieka przez palce. I wsysa jak bagno.

 Często przyjacielu,
narzędzia piekła prawdę nam podają,
Aby w nas zgubne potem sieci wplątać;
Łudzą duszę pozorem słuszności,
Aby nas zepchnąć w przepaść następstw.

 Poza tym nie można zabić czegoś, co nigdy tak naprawdę nie żyło.

 A gdy serce twe przytłoczyMyśl, że żyć nie warto,Z łez ocieraj cudze oczy,Chociaż twoich nie otarto.

 Żywi powinni się uśmiechać, bo martwi już nie mogą.

 Tylko ty, śmierci, możesz uleczyć zło, na które nie ma lekarstwa.

 Można pojechać daleko, lecz nie ucieknie się od samego siebie. Tak jak od cienia.

 Każdy bohater staje się w końcu nudziarzem.

 ... jestem tym, czym zrobiły mnie moje uczynki, i nic innego nie ma znaczenia.