Wszystko jest walką, ale wierzę w przeznaczenie.

 Rzeka nie może płynąć w dwóch kierunkach jednocześnie, chyba że chce się stać legendą o rzece.

 Jak długo się żyje, nic nie jest ostateczne.

 Nie honor od razu uwierzyć, ale jak się bardzo chce, to we wszystko się uwierzy.

 Izoldo, przyjaciółko moja, i ty, Tristanie, otoście wypili śmierć własną.

 Jeśli chodzi o małżeństwo, żywe dzieci są klejem. Martwe są kwasem.

 Każda minuta życia, każde zdarzenie nauczyło mnie jednego: nie warto się ani przyzwyczajać, ani ufać.

 Jak coś umiera, trzeba to dobić, zamiast przedłużać agonię!

 I zachwycić się choć przez chwilę innym, nieznanym mi jeszcze człowiekiem, odkryć w nim coś nowego, czego nikt inny nie zna, pozwolić się prowadzić uczuciom i emocjom, nie oceniać i nie szufladkować, nie krytykować i nie przerywać, milczeć i słuchać, co ma do powiedzenia, spojrzeć w oczy i wiedzieć, że tak, że Ty będziesz wiele znaczyła w moim życiu, będziesz znaczyła wszystko.

 Nie smuć się nad tym, że ludzie nie widzą twojej prawdziwej wartości. Ważne, że Ty ją znasz. To dla ciebie życie gra na skrzypcach, a nie dla nich.

 Wiemy, że istnieje coś gorszego niż śmierć,
a jest to niewola bez żadnej nadziei.