Tu się nie mówi: tato, nie umieraj! Tu się umiera.

 Człowiek nie docenia tego co ma i pragnie coraz więcej. Dopiero gdy straci to co miał zaczyna żałować, że tego nie potrafił docenić...

 Życie jest snem, straszliwym snem.

 Sztuka zawsze medytuje nad śmiercią i tą drogą tworzy życie.

 Kłopot, którym się dzielisz, to kłopot o połowę mniejszy.

 Nie żyję w sprzeczności ze sobą, wiodę życie, w którym istnieją sprzeczności.

 Masz rozum? – Mam. – Czemuż więc z niego nie korzystasz?

 Wyszczekany głupiec zwykle wyciera twarzą podłogę.

 Ale życie to co innego. Jest rzadkie i dziwne. To anomalia.

 Życie to nie oczekiwanie, aż burza minie… To nauczenie się, jak tańczyć w deszczu.

 Już tylko nieskończoność widzę z wszystkich okien.