Powiadają, że lepsze zło znane niż nieznane.

 Masz ten swój cel i wal śmiało, na przekór, a na pewno dojdziesz.

 Zaniedbanie jest formą maltretowania.

 Miło jest wtedy, gdy nie trzeba z kimś rozmawiać, by dobrze się czuć w jego towarzystwie.

 Ich cienie, jedne roztomiłe, inne nienawistne, trwają nienaruszone w mej pamięci, razem z tamtą srogą niebezpieczna i frasującą epoką.

 Jesteśmy wyjątkowi nie ze
względu na to, kim jesteśmy, ale ze względu na to, kogo mogą z nas zrobić.

 Życie? Ciężki kwadrans złożony z uroczych chwil.

 Aby kiwać, nie trzeba mieć specjalnie dobrej głowy. Wystarczy byle jaka.

 Głodny jestem jak smok. Nakarm mnie, kobieto.

 A wędrując, nie zapomnij o duszy.

 Czy sądzicie, że dobrze odegrałem swoją rolę w tej życiowej farsie?