
Jak już wystrzelę pocisk, nie dam rady go cofnąć.
Jak już wystrzelę pocisk, nie dam rady go cofnąć.
Ja pójdę z Pierścieniem, chociaż nie znam drogi.
Życie nie jest problemem do rozwiązania, lecz rzeczywistością do doświadczenia.
Niektóre elementy układanki, tworzącej świat, są wstrętne.
Pozostały mi marzenia - lśniąca,
lecz niewidoczna ozdoba nudnego życia.
Każdy ma swoje ciernie, głęboko w sobie, jak kości.
Człowiek zawsze zastanawia się nad sensem swojego życia - co go czeka, dokąd zmierza, co go spotka. Ale prawdziwa mądrość polega na tym, żeby docenić drogę, a nie tylko cel. Cieszyć się drobnymi rzeczami, chwilą, obecnym dniem. Bo życie to nie jest jakaś wielka meta, to ciągły proces, którego nie powinniśmy traktować jak wyścigu.
Jestem tarczą, która osłania krainę człowieka.
Nie można wprowadzać zmian w tym, co nie istnieje.
I to nie my mówimy słowa, lecz słowa nas mówią.
I alejką między "wszystko" i "nic" ruszył przed siebie.