Zrobiło jej się przykro do tego stopnia, że zapomniała się ...

 Młodość to nic takiego. Przejdzie z czasem.

 Gdybyśmy nie byli śmiertelni, nie umielibyśmy płakać.

 Pójdź w nim do domu będzie wyglądał jak sukienka.

 Choćby świat i życie były jak najgorsze, jedno w nich zostanie wiecznie dobre - młodość.

 Słowa się rozsypują, układają w nowe.

 (...) a jeśli kiedyś znika ktoś, kto nas zna, tracimy jakąś wersję samych siebie.

 Po prostu nie chcę być częścią życia innych ludzi.

 (Należy...) boleć nad występkiem, a cieszyć się z napomnienia.

 Co mi dał rozum? Wiedzę, jak bardzo rozum jest bezsilny.

 Każdy boi się porażki.