...to nie były słowa honoru ani przysięgi, dlatego były pewne.

 Potem wniesiono nowe szklanki ponczu i zaczęły się opowieści.

 Życie to teatr, ale większość ludzi nie ma swojej roli. Grają to, co podsunął przypadek, nie grają siebie.

 Nie lękajcie się tych, którzy sprzedają ciało, lecz nie mają mocy kupić duszy.

 Życie jest snem, straszliwym snem.

 Miała zrobić Nic, a tymczasem nie zrobiła nic.

 Kiedy narusza się porządek, traci się ciągłość.

 Choć przyszłość zawsze pozostaje niepewna, żyjemy w nieustannym przekonaniu, że jutro przyjdzie. I to jest mocna idea, żyć z wiarą, że nawet po burzy pojawi się tęcza. Właśnie to czyni nas ludźmi.

 Przyjemnie jest od czasu
do czasu na kimś się nie zawieść.

 Żeby wreszcie zdarzyło się w Twoim życiu coś, co sprawi, że przestaniesz być tak cholernie smutna.

 Otarłam się o śmierć tyle razy, że dawno wyrobiłam normę przeciętnego śmiertelnika.