Człowiekiem jest ten, kto zmierzył się z życiem.

 Wiadomość o mojej śmierci była przesadą.

 Pamięć żarła mu duszę niczym potworna choroba.

 Różnice mogą irytować i budzić sprzeciw, ale nie muszą prowadzić do podziałów.

 Książka i możność czytania to jeden z największych cudów ludzkiej cywilizacji.

 Odległość wywołanych skojarzeń jest miarą inteligencji.

 Ten dzień mógł być jak każdy inny, ale ja byłem już inny.

 (...) bez rozmowy nie ma porozumienia, a bez porozumienia nie ma inteligencji życia.

 Życie to nie jest totalna pustka albo totalne wypełnienie, tylko ciągłe dążenie do równowagi pomiędzy poczuciem straty a zadowoleniem z spełnienia.

 Wyobrażenia ludzi o życiu po śmierci nigdy nie były wyraźne. Ale kiedy teraz księża oraz wierni wymawiają słowa: "żywot wieczny", nie pojawiają się wyobrażenia żadne.

 Człowiek tylko wtedy rozumie swoje życie, kiedy w każdym człowieku widzi siebie.