Miasto przytomnieje.

 Dawało jej to podstawy do chełpienia się, że jest w mieście najlepszą babcią w łóżku.

 Może byłam starsza od siebie samej?

 Jeśli Ty jeden będziesz o mnie pamiętał, inni mogą sobie zapomnieć.

 Rzeczywistość jest wszystkim, co nie znika, kiedy przestajemy w to wierzyć.

 Na zawsze nie ma nic. Rzeczy się niszczą, a ludzie odchodzą.

 Urodził się jako żmija, a umiera jako padalec.

 Jak strumienie i rośliny, dusze także potrzebują deszczu, ale deszczu innego rodzaju: nadziei, wiary, sensu istnienia. Gdy tego brak, wszystko w duszy umiera, choć ciało nadal funkcjonuje.
Można wtedy powiedzieć:
„W tym ciele żył kiedyś człowiek”.

 Ale ja miałam coś, czego chłopakowi wyraźnie brakowało. Mięśnie.

 A z emocjami jest jak
z kolorami, trudno je opisać.

 Tylko ten, kto potrafi nad sobą panować, uczy się szacunku wobec samego siebie.