Miasto przytomnieje.

 Ile razy po drodze zdarzyło mi się spotkać ludzi, którzy po prostu nie wiedzieli, co mają ze sobą zrobić, bo abstrahowali od wszystkiego, co ich otaczało. Tylko nieliczni potrafili cieszyć się chwilą, jakby była ostatnią. To oni żyli naprawdę.

 Moje szalone istnienie to niby piosenka; każda nowa miłość to strofka, ale Marcel to refren.

 Życie jest za krótkie, żeby być małym.

 Tyle rzeczy robimy, żeby nie patrzeć w stronę śmierci.

 Jedna noc z jej snów, rozgrywająca się na jawie, to więcej niż nic.

 Uczciwość w małych rzeczach nie jest małą rzeczą.

 Nie było na świecie człowieka, którego życie nie mogłoby być dla innych przestrogą lub wzorem. Tylko od nas samych zależy, do jakiej kategorii będzie należało nasze życie.

 Czas przynosi radę. Należy oczekiwać jej cierpliwie. Bywa, że trzeba zawierzyć chwili.

 (...) cholerny realizm życiowy. Odziera nas ze złudzeń.

 Jeżeli macie w sobie potwora, trzeba dać mu zaszaleć.