Ludzie wiele tracą, gdy przestają żyć dla przyszłości.

 Życie to taki dziwny teatr, gdzie tragedia miesza się z farsą, scenariusz piszą sami aktorzy, suflerem jest sumienie i nigdy
nie wiadomo kiedy otworzy się zapadnia.

 Często robimy burze mózgów, ale nie po każdej płyną potoki myśli.

 Serce zawsze jest za tym, by ratować, co się da.

 Przesadziła z bagażem cnót rewolucyjnych.

 Kiedy Ziemia traci dziecko niebo zyskuje anioła.

 Ludzie muszą się nauczyć odchodzić, tak jak przyszli. Być gotowym, to wszystko.

 Brak zrozumienia i brak troski to dwie różne rzeczy.

 Zło najstraszliwsze, śmierć, nie dotyka nas wcale,bo póki my jesteśmy, nie ma śmierci,a kiedy jest śmierć, nie ma nas.

 Naprawdę żaden z nas nie ma nic do stracenia. Dzięki temu łatwiej przegrać.

 Nie bój się niczego.Z wyjątkiem strachu.