Jasnej twarzy namiestniczki nigdy nie przesłoniła chmura zamyślenia.

 (…) najbardziej kochamy tych ludzi, te sprawy i te rzeczy, od których bieg życia każe nam odchodzić – nieraz na zawsze.

 Niepokoi nas nie to, co nam się przydarza, lecz nasze myśli o tym, co sie przydarza.

 Najpiękniejszy rodzaj szczęścia to ten, w którym czujesz, że wszystko jest tak, jak powinno. Nie chodzi o wielkie, niesamowite wydarzenia, które zmieniają Twoje życie o 180 stopni, tylko o spokój ducha, o zasypianie z poczuciem, że Twoje jutro jest bezpieczne, a wszystkie sprawy są poukładane.

 Tak wiele jest łez, które przelaliśmy w związku z czymś, czego wcale nie zaznaliśmy, tak wiele strachu, tyle niepewności, które są jedynie rezultatem naszych spekulacji na temat tego, co przyszłość ma dla nas w zanadrzu.

 Życie jest podróżą, której nie mierzy się liczbą oddechów, które zrobimy, ale liczbą momentów, które zapierają nam dech. Cenić każdą chwilę, to poznać prawdziwą wartość życia.

 - Młoda damo, czy mogę służyć chusteczką. Pani płacze.
- Och, rzeczywiście. Widzi pan, a ja myślałam, że się śmieję. Jak bardzo można się pomylić.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.

 Wilkołaki to są wilki zamienione w ludzi, a nie ludzie zamienieni w wilki!

 Jeżeli macie w sobie potwora, trzeba dać mu zaszaleć.

 Jakimi słowami wyjaśnić, że życie, które się wiodło wczoraj, ma się już nijak do dzisiejszego życia?