
Na pierwszy recital podarowali mi wiolonczelę. A teraz dali mi ...
Na pierwszy recital podarowali mi wiolonczelę. A teraz dali mi ciebie.
Wiem, pewnie gubię się gdzieś po drodze.
Zatem jest to poranek nowych postanowień. Nie będę bała się wyimaginowanego zła.
Każdy ma jakiś resentyment.
Życie to raj, do którego klucze są w naszych rękach.
Otarł z twarzy jej łzy, na co odparła: nie wycieraj moich uczuć.
Nie istniejemy sami w sobie, lecz tylko w naszych wzajemnych odczuciach.
Bogaty niech się nie przechwala swym bogactwem!
Ciężar staje się lżejszy, jeśli go z kimś dzielisz.
W całym życiu szanuj prawdę tak,by twoje słowa były bardziej wiarygodneod przyrzeczeń innych.
Życie zaczyna się po czterdziestce.