
Na pierwszy recital podarowali mi wiolonczelę. A teraz dali mi ...
Na pierwszy recital podarowali mi wiolonczelę. A teraz dali mi ciebie.
Ból i radość leżą razem w jednej łupinie - ich mieszanina jest ludzkim losem.
Więcej błogosławieństwa jest w dawaniu aniżeli w braniu - motto miłosiernych i bokserów.
Dużo ludzi nie wie, co z czasem robić. Czas nie ma z ludźmi tego kłopotu.
Zawsze człowiek ma za mało, jak mu państwo wydziela.
To nie są czasy, w których można żyć. W tych czasach można tylko umrzeć.
Nie potrzebuję samotności, aby się modlić, ale potrzebuję ciszy wewnętrznej.
Nie ma większego głupca, niż stary głupiec.
Każda epoka ma swe własne cele i
zapomina o wczorajszych snach.
Życie to nie jest coś, co nam się przydarza. Życie to coś, co tworzymy, czym jesteśmy. Tworzymy je tutaj i teraz, na tym Ziemi. Po to, aby stworzyć piękniejszy, bogatszy, pełen miłości i mądrości świat.
Przyzwyczajenie się do rozpaczy jest gorsze niż sama rozpacz.