Im życie bardziej nikczemniejsze tym więcej człowiekowi zależy na nim; ...

 Ostatecznie, dla należycie zorganizowanego umysłu, śmierć to tylko początek nowej wielkiej przygody...

 Roztropne i ostrożne myślenie to sanktuarium mądrości.

 Odbiorą nam chleb od ust, jeżeli nie nauczymy się nim dzielić.

 Ci, co mają szersze horyzonty, mają zazwyczaj gorsze perspektywy.

 [...] siła bowiem jest nieledwie przypadłością wynikającą ze słabości innych.

 Jak strumienie i rośliny, dusze także potrzebują
deszczu, ale deszczu innego rodzaju: nadziei,
wiary, sensu istnienia. Gdy tego brak, wszystko
w duszy umiera, choć ciało nadal funkcjonuje.
Można wtedy powiedzieć:
„W tym ciele żył kiedyś człowiek”.

 To ja was zabiłam, myślę, mijając stertę trupów. I was.Was też.

 Los prawie zawsze sprzyja człowiekowi roztropnemu.

 Chorego, który uważa się za zdrowego, nie można wyleczyć.

 Uwierz, że i Ty możesz stać się bogaty.