Moje niezadowolenie z samego siebie graniczy z religią.

 Konflikt tkwi nie w obiektywnej rzeczywistości, lecz w umysłach ludzi.

 Ale to tylko opowieść. Opowieści nie wiele mają wspólnego z rzeczywistością.

 Bo roboty są tak zaprogramowane, że mają w sobie więcej współczucia niż ludzie.

 Nie jestem fatamorganą, nie jestem złudzeniem, jestem rzeczywistością.

 Człowiek umiera zawsze na końcu swojego życia.

 Czy moje życie jest malowidłem, czy mozaiką? Czy składa się z jednej, wielkiej całości, czy z drobnych kawałków, które dopiero z perspektywy czasu i odległości układają się w całość?

 Nie lubię być obejmowany, bo sam lubię obejmować.

 Chleb jest ważny, wolność jest ważniejsza, ale najważniejsza jest niezłomna wierność i wierna adoracja.

 [...] siła bowiem jest nieledwie przypadłością wynikającą ze słabości innych.

 Tempora mutantur et nos mutamur in illisczasy się zmieniają i my zmieniamy się wraz z nimi.