Nie możesz rozstać się z własnymi wspomnieniami.

 Ty nie potrzebujesz wcale mnie. Potrzebujesz kogoś, kto będzie Cię nieustannie głaskał słowami, kto otuli Cię puchową kołdrą i przykryje szklanym kloszem. A ja nie umiem nie ranić, ja wydrapuję oczy słowami, rozrywam duszę milczeniem i kocham, kocham tak mocno, że wszelkie szklane klosze przy mnie pękają.

 Nie obchodziło mnie, czy ktoś nas widzi; czułem, że ona chce tego równie mocno jak ja.

 Dobry widok na dobre życie, co nie ?

 Nie jestem pesymistą, kocham ten okropny świat.

 Oprócz optymistów i pesymistówistnieje jeszcze trzeci gatunek: przewidujący.

 Moja przeszłość jest smutna, teraźniejszość to katastrofa, na szczęście nie mam przyszłości.

 Moje życie, moje kredki. Kiedy koloruję, mam prawo wychodzić poza linię!

 Gdybyśmy nie mieli wad, nie odczuwalibyśmy takiej radości z zauważenia ich u innych.

 Być szczęśliwym, trzeba najprzód odsunąć od siebie strach, potem żyć z umiarem, skromnie, spokojnie, oddając się pracy, którą się kocha, ale bez nadmiernego napięcia.

 Wówczas dopiero będziemy szczęśliwi, kiedy uświadomimy sobie swoją rolę, choćby najskromniejszą.Wówczas dopiero będziemy mogli żyć w spokoju i umrzeć w spokoju, gdyż to, co daje sens życiu, daje także sens śmierci.