
Doczesność to wszystko, która upływa, przemija — i nic się ...
Doczesność to wszystko, która upływa, przemija — i nic się po niej nie zostaje.
Serce mnie łaskocze - wymamrotała - Szaro mi.
Powietrze zamglone milionami źrenic.
Sierota zawsze i wszędzie wypatruje znaków.
Ach, gdyby moje serce było z kamienia.
Każda minuta życia, każde zdarzenie nauczyło mnie jednego: nie warto się ani przyzwyczajać, ani ufać.
Umrzeć jako filozof to hańba, której śmierć nie może zmazać
Ostatecznie czym jest nadzieja? Bezsilnym buntem przeciw rozpaczy. Kto twierdzi, że nie można żyć bez nadziei, twierdzi po prostu, że nie można żyć bez nieustannego buntu.
Wcześniej czy później wszyscy musimy stanąć przed wyborem. Poświęcić jedno, aby zyskać coś innego. W takich chwilach najważniejsze jest nie żałować tego, co tracimy. Bo jakkolwiek wielki będzie ból straty, jest to uzasadniona cena, jaką trzeba zapłacić za dokonany wybór...
Nieświadomy grzech mimo wszystko pozostaje grzechem.
Wiary się nie traci - przestaje tylko niepostrzeżenie formować życie.