
Pamięć to sztuczki i dziwność.
Pamięć to sztuczki i dziwność.
Obecnie kładzie się większy naciskna wiedzę człowieka niż na jego charakter.Młodym ludziomdaje się raczej wykształcenieniż wychowanie.
Umarł, a w oczach ma wciąż to samo ostatnie marzenie o śmierci.
- Historie nigdy nie mają
końca, Meggie - powiedział kiedyś do niej. - Chociaż książki nam to sugerują. One nie kończą się na ostatniej stronie, ani nie zaczynają na pierwszej.
Błogosławieni, którzy potrafią
śmiać się z własnej głupoty,albowiem będą mieć ubaw do końca.
W całym życiu szanuj prawdę tak, by twoje słowa były bardziej wiarygodne od przyrzeczeń innych.
Nie ma większej przykrości, jak zostać powieszonym niepostrzeżenie.
Zapominamy, jak ważna jest zwyczajna rozmowa, wspólna kawa, dobre słowo do poduszki. Zapominamy, że to słowa budują mosty, a milczenie jak ogień je spala. Zapominamy, ile znaczą drobiazgi, dobre gesty, ciepło głosu, smaki i zapachy. Zapominamy, że mamy emocje i marzenia. Zapominamy, że jesteśmy ludźmi…
Największą przyjemnością jest czekanie na przyjemność.
Może twoja historia nie zaczyna się zbyt szczęśliwie, ale przecież to tylko początek. Najważniejszy jest ciąg dalszy, ten, który sam piszesz.
I czemże jest życie? Nędznym okresem, który, swoją rolę odegrawszy, schował się za kulisy.