
Pamięć to sztuczki i dziwność.
Pamięć to sztuczki i dziwność.
Życie to sztuka wyłuskiwania, raczkowania, wysupływania się z epok i z wszystkiego, co fałszywe, do prawdy, jasnej i prostolinijnej, której nikt nie jest w stanie zaprzeczyć.
Tak właśnie wygląda życie. Myślisz, że coś wiesz, że coś kontrolujesz, a na końcu i tak czeka cię bezgraniczne zdumienie.
Życie nie daje nam tego, co chcemy, tylko to, co ma dla nas.
Nie pożądaj wszystkiego, co widzisz!Nie wierz wszystkiemu, co słyszysz!Nie mów wszystkiego, co wiesz!Nie rób wszystkiego, co potrafisz!
Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.
Wie pan, bo miłość to świadomość, że jest się kimś najważniejszym. To życie z kimś, kto przytrzyma mocno za rękę, gdy ziemia się zatrzęsie, a nie z kimś, kto sam co chwila będzie wywoływał trzęsienie ziemi słowami "Odchodzę!". Miłość to siła, która nierozerwalnie łączy, spaja w jedno i nie pozwala wypowiadać słów, które tak bardzo ludzi dzielą. Bo miłość to niemożność wyobrażenia sobie życia bez tej osoby.
I właśnie radość, którą daje pomaganie cierpiącym jest Mocą, która ich leczy.
Przeżyte chwile nie giną. Nie wiemy nigdy, kiedy wypłyną z dalekiej przeszłości,
by nałożyć się na to, co przeżywamy obecnie.
Czasami kiedy błądzimy po omacku, wpadamy na jakiś dobry pomysł.
Nie interesuje mnie długość życia. Interesuje mnie sztuka życia.