Możemy spokojnie egzystować i umierać.

 Jednych należy chwalić za to, czego dokonali, innych za to, co potrafiliby dokonać.

 I ślepemu zdarzy się, że coś znajdzie, kiedy długo szuka.

 Żyjemy w takim dziwnym świecie, w którym łatwiej jest rozbić atom, niż obalić przesąd.

 Kiedy człowiek widzi wokół siebie tylko doskonałość, nawet ona zaczyna w końcu nużyć.

 Tragedią starości nie jest to, że człowiek się starzeje, lecz to, że pozostaje młodym.

 Są takie dni, kiedy nie wiadomo, co ze sobą robić.

 Deszcz w jakiś niewytłumaczalny sposób zwalniał mnie z odpowiedzialności.

 Stojąc przy trumnie, wszyscy widzimy tylko to, co dobre, lub to, co zobaczyć chcemy.

 Wszyscy są zmęczeni. Dwie rzeczy, które w Polsce wiążą ludzi: wódka i zmęczenie.

 Gdybyż można opancerzyć się na upokorzenia!