Możemy spokojnie egzystować i umierać.

 Krótko żyjemy, niewiele widzimy, niewiele wiemy, więc przynajmniej snujmy marzenia.

 Niekończące się wizyty w różnych zakątkach kraju to los każdego monarchy.

 Nie wiem, jak mam wracać do życia, w którym dzieję się tylko ja.

 Los prawie zawsze sprzyja człowiekowi roztropnemu.

 To wymaga odwagi by się rozwijać i stać się tym, kim naprawdę jesteś.

 To nie byli źli ludzie. Oni się po prostu lepiej ubierali.

 Z czasem samotność głęboko wnika
w ciebie i już nie chce stamtąd odejść.

 Ten widzi, kto widzi ostatni.

 Ponieważ nie chcę ginąć sam, chcę, abyś umierał ze mną.

 (...) nigdy nie możemy rozpocząć nowego życia, zawsze musimy tylko ciągnąć stare.