Człowiek opętany ideą latania, staje się jej niewolnikiem.

 A więc tak wygląda życie, pomyślał. Człowiek słyszy dźwięki, czuje wiatr i gorąco, ponosi porażki, czuje wstyd. Na tym to polega. Trzeba żyć i uczyć się.

 Dopóki jedna rasa gnębi drugą, nie ma miejsca na pokój.

 Lepiej jest zginąć stojąc, niż żyć klęcząc.

 Żyj tak, aby twoim znajomym
zrobiło się nudno, kiedy umrzesz.

 Słowa się rozsypują, układają w nowe.

 Zauważyliście, że z biegiem czasu coraz mniej jest w życiu wesołych kolorów? Pod koniec wszystko staje się szare jak pokrowce na meblach czy sukienka prana zbyt wiele razy.

 Myślisz, że życie robi prezenty? Nie, życie nie robi prezentów.

 To co ludzie uważają za śmierć to tylko wyprawa w inny, nowy wymiar życia.

 Często ci, którzy nie wiodą bogatego życia towarzyskiego wcale nie są aspołeczni. Po prostu mają bardzo ograniczoną tolerancję na idiotów i fałszywych ludzi.

 Zajrzałem kolejno we wszystkie ciemne zakamarki własnego życia, żeby sprawdzić, czy nic się tam nie czai. Ale nie. Inna rzecz, że niczego się nie spodziewałem.