
Są sprawy, których człowiek nie zapomni, choćby się nie wiem ...
Są sprawy, których człowiek nie zapomni, choćby się nie wiem jak starał.
Myślę, że mógłbym to wszystko, co się wydarzyło, zapamiętać od nowa, jeszcze mocniej.
Nie płacz, że skończyło się, uśmiechnij się, że mogło się wydarzyć. Chociaż wszystko jest przemijające, niektóre rzeczy pozostają w nas na zawsze.
Bo utrata życia nie jest
wcale najgorszą rzeczą,
jaka może spotkać człowieka. Najgorsza jest utrata tego,
po co się żyje.
Czasami na kłamstwach można polegać bardziej niż na prawdzie.
Ich cienie, jedne roztomiłe, inne nienawistne, trwają nienaruszone w mej pamięci, razem z tamtą srogą niebezpieczna i frasującą epoką.
A z emocjami jest jak
z kolorami, trudno je opisać.
Życie jest idealne.
Może rzeczywiście dopiero po ciężkim kryzysie człowiek poznaje siebie naprawdę, może trzeba dostać w kość, żeby zrozumieć, czego właściwie chce się od życia.
Życiem kieruje szczęście, nie mądrość.
Czy był zwierzęciem, skoro muzyka tak go pociągała?