Żywe trupy to my!

 Życie. Takie piękne, a jednocześnie takie ciężkie.

 Wszystko jest walką, ale wierzę w przeznaczenie.

 Przychodzą takie chwile, że nie wiem już, co z sobą zrobić. Kiedyś pomyślałam, wsiądę w pociąg i przyjadę do ciebie. Ale to przecież o wiele za późno, o lata za późno, o całe życie za późno.

 Każdy umiera w samotności.

 Świat należy do szaleńców albo hipokrytów. Tylko te dwa typy istnieją na Ziemi. A ty musisz wybrać swój.

 Wówczas dopiero będziemy szczęśliwi, kiedy uświadomimy sobie swoją rolę, choćby najskromniejszą.Wówczas dopiero będziemy mogli żyć w spokoju i umrzeć w spokoju, gdyż to, co daje sens życiu, daje także sens śmierci.

 Ludzie za łatwo rezygnują z
władzy nad własnym życiem.

 Zadowolenie z życia to i tak więcej, niż większość ludzi jest w stanie osiągnąć.

 ...bo plemiona skazane na sto lat samotności nie mają już drugiej szansy na ziemi.

 Gdybyż można opancerzyć się na upokorzenia!