Uwierzyłabym, gdybym usłyszała to od ciebie.

 Życie z dnia na dzień może wydawać się fajne i romantyczne, kiedy ma się dwadzieścia lat, ale w wieku dwudziestu pięciu staje się nudne, trzydziestu przygnębiające, a czterdziestu wręcz groteskowe.

 Muzy są jak duchy: niekiedy zjawiają się bez zaproszenia.

 Wbrew potocznemu mniemaniu cierpienia przywiązują nas, przygważdżają do życia: są to nasze cierpienia, pochlebia nam możność ich wytrzymywania, zaświadczają one o naszym statusie bytów, nie zaś widm. A tak gwałtowna jest duma z cierpienia, że przewyższa ją tylko duma z cierpień już doznanych.

 Zamiast ciągle na coś czekać -
zacznij żyć, właśnie dziś. Jest o
wiele później niż Ci się wydaje.

 Trudno myśleć o szlachetności, kiedy myśli się tylko o tym, jak zarobić na życie.

 Dobro rodzi się wtedy, gdy człowiek zapomina o sobie.

 Kto życia nie ceni nie wart go.

 Cóż warta pamięć, co trwa tylko chwilę?

 Myśl jest narzędziem, za pomocą którego dokonuje się wyboru.

 Nie wiń za nic nikogo w swoim życiu, dobrzy ludzie dają szczęście, źli - doświadczenia, najgorsi ludzie dają ci dobre lekcje, a najlepsi piękne wspomnienia.