Uwierzyłabym, gdybym usłyszała to od ciebie.

 Bądź iskierką światła dla świata, który jest twoim otoczeniem.

 Czasem wydaje mi się, że życie jest podobne do łódki, która płynie pod prąd, nieustannie wracając do punktu wyjścia.

 Oto stawiam przed wami drogę życia i drogę śmierci.

 Umrzeć jako filozof to hańba, której śmierć nie może zmazać.

 Wolność nie usypia, nie prowadzi ani do bierności, ani do konformizmu.

 Ludzie mają (...) za złe to, co (...) nieszkodliwe.

 Człowiek zbyt silny nie może otworzyć się na miłość, zamyka się w swojej sile jak
w twierdzy. Nie potrafi się poddać.

 Zestarzałem się. Straciłem odwagę.

 Może ważne rzeczy zdarzają się na wiosnę.

 Stawianie własnego zaślepienia wyżej od prawdy jest cechą umysłowości niewolników. Kiedy umysły nasze
są wolne, czujemy się zagubieni.
Do rozruszania naszej zamierającej żywotności potrzebujemy albo jakiejś mrzonki, albo czyjejś władzy, albo sankcji mędrców. Musimy zdać sobie sprawę, że póki bronimy się przed prawdą i szukamy jakichś hipnotycznych bodźców, póty nie jesteśmy zdolni rządzić się sami.