Zdziwił mnie, zawsze się dziwię, spotykając ludzi nielubiących psów.

 Trzy bitwy nie równają się bólom jednego porodu.

 W jakiś nieracjonalny, wewnętrzny sposób serce i rozum mogą się wymieszać.

 Człowiek się nudzi, kiedy ma nudne życie.

 Nie ma nic gorszego od samotności we dwoje.

 Czy może być coś równie wspaniałego jak symfonia natury?

 Ludzie za łatwo rezygnują z
władzy nad własnym życiem.

 Zestarzałem się. Straciłem odwagę.

 
A może tak przed tym Twoim wymarzonym spokojnym, ustabilizowanym, wygodnym i ciepłym życiem daj sobie szansę na przygodę? Na chwilę zwątpienia. Na spontaniczność. Na wolność. Na odwagę. Na lenistwo. Na namiętność. Na miłość. Na satysfakcję. Na zdarte kolana. Na rozbijanie namiotu. Na lepkie od miodu całusy. Na piękno ciszy. Na silne ramiona. Na karuzelę w głowie. Na działanie. Na wzruszenie. Na prawdę. Uważaj tylko, bo może się okazać, że właśnie na to czekałaś.

 Rzeczywiste = możliwe + współoddziaływanie.

 Może i faktycznie coś się kończy, by coś innego się mogło zacząć. Tylko, że niektóre zakończenia odbijają się na nas zbyt mocno i nie mamy ochoty iść dalej i otwierać nowego rozdziału.