Kto wie, czy życie to nie śmierć, a śmierć, czy ...

 Gdy otworzysz oczy wydaje ci się już, że widzisz.

 W drodze do uczynków, o których nawet
nie wiedzieli, że noszą je w sobie.

 Kto się boi, nie wiedząc właściwie czego, podwójnie się boi.

 Czas na małe co nieco.

 Najwyraźniej ekscytacja jest silniejsza nawet od śmierci.

 Człowiek zmuszony jest żyć w kłamstwie, ale może być do tego zmuszony jedynie dlatego, że zdolny jest tak żyć. Nie tylko więc system wyobcowuje człowieka, ale wyobcowany człowiek wspiera zarazem ten system jako swój mimowolny projekt. Jako upadły obraz swego własnego upadku. Jako dokument tego, że sam zawiódł.

 A czymże jest wiek siedemnastu lat, jeśli nie najdalszą granicą dzieciństwa.

 Kiedy umieram, jestem jak księga, której nie przeczytałem, mimo że napisałem ją sam. Kiedy umieram, zostaję autografem dla kosmonautów, fragmentem, śladem dla archeologów przyszłości.

 - A jak nie wyjdzie?- To przecież nie koniec świata. Nie grasz w kasynie. Zawsze masz drugą szansę. Trzeba dać sobie prawo do bycia nieidealnym – wtedy o wiele łatwiej podejmować wyzwania.

 Niełatwo jest się zdecydować, jak postąpić.